US

การนำเสนออย่างรวดเร็ว :

1. ออติสตัน คือ “โลกออทิสติก” : สิ่งนี้กำหนด, โดยสรุป, ทุกสิ่งที่เป็นลักษณะของออทิสติกและคนออทิสติก.
2. องค์การการทูตแห่งออติสถาน มีจุดมุ่งหมายหลักคือ’แจ้งหน่วยงานของรัฐ ประเทศ, เพื่อให้พวกเขาเข้าใจความต้องการและความยากลำบากของคนออทิสติกได้ดีขึ้น, โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ “การพิจารณาออทิสติกที่ถูกต้องทุกที่” อนุญาตให้ “การเข้าถึงสำหรับคนออทิสติกที่ต้องเผชิญกับสถานการณ์ทุพพลภาพ“, เพื่อที่จะลดการ “การโจมตีที่สร้างจากสังคม (ประสาทสัมผัส, จิตหรืออื่น ๆ)”.
องค์กรของเรานั้น “พิเศษสัญชาติ”, เธอไม่ได้แสดงอะไรเลย “การรบกวนจากภายนอก”, elle propose des apports complémentaires grâce à une approche très large, diverse, différente, qui permet des comparaisons et des réflexions très utiles pour améliorer les politiques publiques.
3. Les personnes autistes ne souffrent pas “de l’autisme” : elles souffrent des conséquences de l’absence de Prise En Compte Correcte de l’Autisme Partout, et donc de l’absence de politiques et de mesures publiques permettant l’accessibilité grâce à la réduction de ces atteintes extérieures.
4. Pour cela, il est indispensable de commencer par comprendre que “l’autisme” (qui est une différence humaine comportant beaucoup de qualités) est une chose différente des “troubles de l’autisme” (qui sont uniquement des problèmes, objectifs ou subjectifs).
5. Il faut que les personnes autistes puissent “apprendre le non-autisme” pour vivre en s’y adaptant, MAIS sans s’y conformer c’est à dire sans “obligation de devenir non-autiste”, car il faut préserver les qualités propres à l’autisme, et il faut éviter les nombreux et dangereux défauts et pièges sociaux, en particulier celui qui consiste à créer l’estime de soi au travers du “jugement possible par des inconnus”, ce qui oblige à une sorte de “dictature de l’image sociale” obligeant à “briller” (ce qui est absurde, superficiel, et particulièrement toxique pour les autistes).
6. Il est impératif que les personnes autistes ne soient pas contrariées dans leurs intérêts ou entreprises (à part pour les règles minimales de savoir-vivre), ว่าพวกเขา ไม่ถูกจำกัด, การคุ้มครองมากเกินไปหรือการลิดรอนเสรีภาพ เพราะออทิสติกของพวกเขา.
อย่างแท้จริง, มันไม่ยุติธรรม แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือป้องกันการพัฒนาเชิงบวกใดๆ.
การพัฒนาเชิงบวกของคนออทิสติกจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อพวกเขาทำตามได้ “เส้นทางชีวิตของคุณเอง”, ซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่ธรรมดา, และอันไหนจะได้รับความโปรดปรานจาก ความเป็นไปได้มากมายไม่จำกัด, ทางเลือก, ของโอกาส, ของประสบการณ์, ออกเดท, ของการผจญภัย, การเดินทาง ฯลฯ., และไม่ใช่วิธีอื่น : การจำกัดและความแห้งแล้งของชีวิตนั้นยิ่งถูกจำกัดและจำกัดมากกว่าคนที่ไม่เป็นโรคออทิสติกส่วนใหญ่ (ซึ่งเป็นอย่างมาก “ได้มาตรฐานและเป็นหุ่นยนต์”).
Pour cela, il est impératif et primordial que les PARENTS des autistes puissent être “éduqués à l’autisme”.
7. La liberté et l’expérimentation sont donc essentielles, et la compréhension de ces principes (parmi de nombreux autres que nous pouvons expliquer et démontrer en détails) est indispensable pour que la société permette une vie meilleure pour les autistes : plus libre, plus juste, plus épanouie, avec un même niveau de possibilités et de chances que les personnes non-autistes, c’est à dire une “vraie vie”, digne et heureuse.
8. Cela serait possible si les personnes autistes qui peuvent expliquer ces choses étaient écoutées attentivement, et si les pouvoirs publics faisaient des efforts et comprenaient que les modifications nécessaires ne sont pas abusives : ce sont des corrections qui sont bénéfiques pour l’ensemble de la société.
Tenter d’éveiller l’attention, et d’expliquer ces choses de manière convaincante avec des exemples et des preuves “de la vie réelle” : c’est le seul but de notre organisation.