Dzień Autyzmu 2019 w Ambasadzie Autistan w Rio de Janeiro

16/01/201805/11/2023

Szybka prezentacja :

1. L'Autistan jest „świat autystyczny” : to wyznacza, W podsumowaniu, wszystko, co charakteryzuje autyzm i osoby autystyczne.
2. L’Organisation Diplomatique de l’Autistan a pour but principal d’poinformować władze publiczne Państwa, aby lepiej rozumieli potrzeby i trudności osób autystycznych, z celem A „Prawidłowe uwzględnienie autyzmu w każdym miejscu” permettant une „Accessibilité pour les Personnes Autistes Exposées à des Situations Handicapantes„, afin de réduire les „Atteintes Socio-Générées (sensorielles, mentales ou autres)”.
Notre organisation est „extra-nationale”, elle n’effectue aucune „ingérence extérieure”, elle propose des apports complémentaires grâce à une approche très large, diverse, différente, qui permet des comparaisons et des réflexions très utiles pour améliorer les politiques publiques.
3. Les personnes autistes ne souffrent pas „de l’autisme” : elles souffrent des conséquences de l’absence de Prise En Compte Correcte de l’Autisme Partout, i w związku z tym brak polityk publicznych i środków umożliwiających dostępność dzięki ograniczeniu tych ataków zewnętrznych.
4. Za to, ważne jest, aby zacząć od zrozumienia tego „autyzm” (co jest ludzką różnicą o wielu cechach) to coś innego niż „zaburzenia autystyczne” (to są same problemy, obiektywne lub subiektywne).
5. Osoby autystyczne muszą to potrafić „uczyć się nieautyzmu” żyć, dostosowując się do tego, ALE bez przestrzegania to znaczy bez „obowiązek stać się nieautystycznym”, ponieważ musimy zachować cechy charakterystyczne dla autyzmu, i musimy unikać wielu niebezpiecznych błędów i pułapek społecznych, w szczególności to, które polega na budowaniu poczucia własnej wartości poprzez „możliwa ocena przez nieznajomych”, co wymaga pewnego rodzaju „dyktatura wizerunku społecznego” zobowiązujący „okulary” (co jest absurdalne, powierzchowny, i szczególnie toksyczny dla osób autystycznych).
6. Niezbędne jest, aby interesy lub przedsiębiorstwa osób autystycznych nie były udaremniane (z wyjątkiem minimalnych zasad dobrych manier), że oni nie podlegają ograniczeniom, do nadmiernej ochrony lub pozbawienia wolności z powodu ich autyzmu.
Rzeczywiście, jest to niesprawiedliwe, ale przede wszystkim uniemożliwia pozytywny rozwój.
Pozytywny rozwój osób z autyzmem jest możliwy tylko wtedy, gdy potrafią nadążać „własną ścieżkę życia”, co oczywiście nie jest zwyczajne, i które będą sprzyjać nieograniczona mnogość możliwości, z wyboru, szans, doświadczeń, randki, przygód, podróże itp.., a nie odwrotnie : ograniczenie i jałowość życia jeszcze bardziej ograniczonego i ograniczonego niż życie większości osób nieautystycznych (który jest bardzo „standaryzowane i zrobotyzowane”).
Za to, konieczne i istotne jest, aby RODZICE osób autystycznych mogli to robić „edukowani na temat autyzmu”.
7. Wolność i eksperymentowanie są zatem niezbędne, i zrozumienie tych zasad (wśród wielu innych, które możemy szczegółowo wyjaśnić i zademonstrować) jest niezbędne, aby społeczeństwo mogło to umożliwić lepsze życie dla osób autystycznych : bardziej wolny, bardziej sprawiedliwie, bardziej spełniony, z tym samym poziomem możliwości i szans, co osoby nieautystyczne, to znaczy A „prawdziwe życie”, godny i szczęśliwy.
8. Byłoby to możliwe, gdyby istniały osoby autystyczne, które potrafią wyjaśnić te rzeczy słuchał uważnie, oraz czy władze publiczne dołożyły wszelkich starań i zrozumiały, że niezbędne modyfikacje nie są nadużyciem : to są korekt korzystnych dla całego społeczeństwa.
Spróbuj przyciągnąć uwagę, i wyjaśnij te rzeczy w przekonujący sposób za pomocą przykładów i dowodów „z prawdziwego życia” : to jedyny cel naszej organizacji.