JP

1. აუტისტანი არის “აუტისტური სამყარო” : ეს ნიშნავს, შეჯამებით, ყველაფერი, რაც ახასიათებს აუტიზმსა და აუტისტ ადამიანებს.
2. აუტისტანის დიპლომატიური ორგანიზაცია აქვს მთავარი მიზანი’აცნობოს საჯარო ხელისუფლებას ქვეყნები, რათა მათ უკეთ გაიგონ აუტისტი ადამიანების საჭიროებები და სირთულეები, მიზნით ა “აუტიზმის სწორი განხილვა ყველგან” საშუალებას აძლევს ა “ხელმისაწვდომობა აუტისტი ადამიანებისთვის, რომლებიც ექვემდებარებიან ინვალიდობის სიტუაციებს“, შემცირების მიზნით “სოციო-გენერირებული თავდასხმები (სენსორული, გონებრივი თუ სხვა)”.
ჩვენი ორგანიზაცია არის “არაეროვნული”, ის არცერთს არ ასრულებს “გარე ჩარევა”, ის გთავაზობთ დამატებით წვლილს ძალიან ფართო მიდგომის წყალობით, მრავალფეროვანი, განსხვავებული, რომელიც იძლევა შედარებისა და ასახვის საშუალებას, რაც ძალიან სასარგებლოა საჯარო პოლიტიკის გასაუმჯობესებლად.
3. აუტისტები არ განიცდიან “აუტიზმის” : იტანჯებიან შედეგები ყველგან აუტიზმის სწორი განხილვის არარსებობის შესახებ, და, შესაბამისად, საჯარო პოლიტიკისა და ზომების არარსებობა, რომელიც საშუალებას აძლევს ხელმისაწვდომობას ამ გარე შეტევების შემცირების გამო.
4. ამისთვის, აუცილებელია ამის გააზრებით დავიწყოთ “აუტიზმი” (რაც ადამიანური განსხვავებაა მრავალი თვისებით) არის განსხვავებული რამ “აუტიზმის დარღვევები” (რომლებიც მხოლოდ პრობლემებია, ობიექტური თუ სუბიექტური).
5. აუტისტ ადამიანებს უნდა შეეძლოთ “ისწავლეთ არა აუტიზმი” იცხოვროს მასთან ადაპტაციით, მაგრამ შესრულების გარეშე ანუ გარეშე “არააუტისტური გახდომის ვალდებულება”, რადგან ჩვენ უნდა შევინარჩუნოთ აუტიზმისთვის დამახასიათებელი თვისებები, და ჩვენ უნდა ავიცილოთ თავიდან ბევრი და საშიში ხარვეზები და სოციალური ხაფანგები, კერძოდ ის, რაც შედგება თვითშეფასების შექმნას მეშვეობით “უცნობი ადამიანების შესაძლო განაჩენი”, რომელიც მოითხოვს ერთგვარ “სოციალური იმიჯის დიქტატურა” ავალდებულებს “სათვალეები” (რაც აბსურდია, ზედაპირული, და განსაკუთრებით ტოქსიკურია აუტისტი ადამიანებისთვის).
6. აუცილებელია, რომ აუტიზმის მქონე ადამიანებს ხელი არ შეეშალონ მათი ინტერესების ან ბიზნესის მიმართ (კარგი მანერების მინიმალური წესების გარდა), რომ ისინი არ ექვემდებარებიან შეზღუდვებს, ზედმეტად დაცვას ან თავისუფლების აღკვეთას მათი აუტიზმის გამო.
მართლაც, ეს უსამართლოა, მაგრამ უპირველეს ყოვლისა ხელს უშლის ნებისმიერ პოზიტიურ განვითარებას.
აუტისტი ადამიანების პოზიტიური განვითარება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მათ შეუძლიათ თვალყური ადევნონ “საკუთარი ცხოვრების გზა”, რაც აშკარად არ არის ჩვეულებრივი, და რომელიც ხელს შეუწყობს შეუზღუდავი უამრავი შესაძლებლობა, არჩევანის, შანსების, გამოცდილების, გაცნობა, თავგადასავლების, მოგზაურობა და ა.შ.., და არა პირიქით : ცხოვრების შეზღუდვა და სიმშრალე კიდევ უფრო შეზღუდული და შეზღუდული ვიდრე არააუტისტური ადამიანების უმეტესობა (რაც ძალიან “სტანდარტიზებული და რობოტული”).
ამისთვის, აუტისტი ადამიანების მშობლები უნდა იყვნენ იმპერატიული და აუცილებელი “განათლებული აუტიზმზე”.
7. ამიტომ თავისუფლება და ექსპერიმენტი აუცილებელია, და ამ პრინციპების გაგება (სხვა მრავალთა შორის, რომელთა ახსნა და დემონსტრირება შეგვიძლია დეტალურად) საზოგადოებისთვის აუცილებელია უკეთესი ცხოვრება აუტისტი ადამიანებისთვის : უფრო თავისუფალი, უფრო სამართლიანი, უფრო შესრულებული, ისეთივე შესაძლებლობებითა და შანსებით, როგორც არააუტისტები, ანუ ა “რეალური ცხოვრება”, ღირსი და ბედნიერი.
8. ეს შესაძლებელი იქნებოდა, თუ არსებობდნენ აუტისტები, რომლებსაც შეუძლიათ ამის ახსნა ყურადღებით უსმენდა, და თუ საჯარო ხელისუფლებამ ძალისხმევა გამოიჩინა და მიხვდა, რომ აუცილებელი ცვლილებები არ არის შეურაცხმყოფელი : ეს არის შესწორებები, რომლებიც სასარგებლოა მთლიანად საზოგადოებისთვის.
შეეცადეთ მიიპყროთ ყურადღება, და ახსენი ეს ყველაფერი დამაჯერებლად მაგალითებითა და მტკიცებულებებით “რეალური ცხოვრებიდან” : ეს არის ჩვენი ორგანიზაციის ერთადერთი მიზანი.