ไฟไหม้พิพิธภัณฑ์แห่งชาติบราซิล ในเมืองรีโอเดจาเนโร

[ร.ต.ท (วิทยุเบลเยียม)] Josef Schovanec พูดถึงพิพิธภัณฑ์แห่งชาติบราซิล, ของจักรพรรดิปีเตอร์ที่ 2, ของสถานทูต Autistan แห่งแรกในเมืองรีโอเดจาเนโร, ของโครงการ "พิพิธภัณฑ์ออทิสติก" ที่เรียบง่ายของเรา

บริบท : ไฟไหม้พิพิธภัณฑ์แห่งชาติบราซิล ในเมืองรีโอเดจาเนโร 2 กันยายน 2018 (บทความวิกิพีเดีย) (ดูความคิดเห็นของเราเกี่ยวกับละครเรื่องนี้, ในตอนท้ายของบทความ) หลังจากเหตุการณ์โศกนาฏกรรมและโศกเศร้าครั้งนี้, Notre Autiste Josef Schovanec, ผู้สร้างชื่อ “Autistan” และผู้สนับสนุนองค์กรของเรา, กLire la suite[ร.ต.ท (วิทยุเบลเยียม)] Josef Schovanec พูดถึงพิพิธภัณฑ์แห่งชาติบราซิล, ของจักรพรรดิปีเตอร์ที่ 2, ของสถานทูต Autistan แห่งแรกในเมืองรีโอเดจาเนโร, ของโครงการ "พิพิธภัณฑ์ออทิสติก" ที่เรียบง่ายของเรา

Admin_Autistan.orgAmbassade d'Autistan à Rio de Janeiro พิพิธภัณฑ์ออทิสติก จักรพรรดิปีเตอร์ที่ 2 แห่งบราซิล เอริค ลูคัส ไฟไหม้พิพิธภัณฑ์แห่งชาติบราซิล ในเมืองรีโอเดจาเนโร Josef Schovanec Rtbf

1. L'Autistan คือ “โลกออทิสติก” : สิ่งนี้กำหนด, สรุป, ทุกสิ่งที่เป็นลักษณะของออทิสติกและคนออทิสติก.
2. L’Organisation Diplomatique de l’Autistan a pour but principal d’แจ้งหน่วยงานของรัฐ ประเทศ, เพื่อให้พวกเขาเข้าใจความต้องการและความยากลำบากของคนออทิสติกได้ดีขึ้น, โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ “การพิจารณาออทิสติกที่ถูกต้องทุกที่” อนุญาตให้ “การเข้าถึงสำหรับคนออทิสติกที่เผชิญกับสถานการณ์ทุพพลภาพ“, เพื่อที่จะลดการ “การโจมตีที่สร้างจากสังคม (ประสาทสัมผัส, จิตหรืออื่น ๆ)”.
องค์กรของเรานั้น “พิเศษสัญชาติ”, เธอไม่ได้แสดงอะไรเลย “การรบกวนจากภายนอก”, มันเสนอการสนับสนุนเสริมด้วยแนวทางที่กว้างมาก, หลากหลาย, แตกต่าง, ซึ่งทำให้เกิดการเปรียบเทียบและการสะท้อนกลับที่เป็นประโยชน์อย่างมากในการปรับปรุงนโยบายสาธารณะ.
3. คนออทิสติกไม่ต้องทนทุกข์ทรมาน “ของออทิสติก” : พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานจาก ผลที่ตามมา การขาดการพิจารณาออทิสติกที่ถูกต้องทุกแห่ง, และดังนั้นจึงไม่มีนโยบายและมาตรการสาธารณะที่อนุญาตให้เข้าถึงได้เนื่องจากการลดการโจมตีจากภายนอกเหล่านี้.
4. สำหรับการที่, จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเริ่มต้นด้วยการทำความเข้าใจสิ่งนั้น “ออทิสติก” (ซึ่งเป็นความแตกต่างของมนุษย์ด้วยคุณสมบัติหลายประการ) เป็นสิ่งที่แตกต่างจาก “โรคออทิสติก” (ซึ่งเป็นเพียงปัญหาเท่านั้น, วัตถุประสงค์หรืออัตนัย).
5. คนออทิสติกจะต้องสามารถ “เรียนรู้ที่ไม่ใช่ออทิสติก” ที่จะมีชีวิตอยู่โดยการปรับตัวเข้ากับมัน, แต่ไม่ปฏิบัติตาม กล่าวคือไม่มี “ภาระผูกพันที่จะกลายเป็นคนไม่ออทิสติก”, เพราะเราต้องรักษาคุณสมบัติเฉพาะสำหรับออทิสติกไว้, และเราต้องหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดและกับดักทางสังคมมากมายและเป็นอันตราย, โดยเฉพาะสิ่งที่ประกอบด้วยการสร้างความภาคภูมิใจในตนเอง “การตัดสินที่เป็นไปได้โดยคนแปลกหน้า”, ซึ่งต้องมีการเรียงลำดับของ “เผด็จการของภาพลักษณ์ทางสังคม” จำเป็นต้อง “แว่นตา” (ซึ่งไร้สาระ, ผิวเผิน, และเป็นพิษต่อคนออทิสติกโดยเฉพาะ).
6. จำเป็นที่คนออทิสติกจะต้องไม่ขัดขวางผลประโยชน์หรือธุรกิจของตน (ยกเว้นกฎเกณฑ์ขั้นต่ำของมารยาทที่ดี), นั้นพวกเขา ไม่ถูกจำกัด, การคุ้มครองมากเกินไปหรือการลิดรอนเสรีภาพ เพราะออทิสติกของพวกเขา.
อย่างแท้จริง, มันไม่ยุติธรรม แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือป้องกันการพัฒนาเชิงบวกใดๆ.
การพัฒนาเชิงบวกของคนออทิสติกจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อพวกเขาทำตามได้ “เส้นทางชีวิตของคุณเอง”, ซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่ธรรมดา, และอันไหนจะได้รับความโปรดปรานจาก ความเป็นไปได้มากมายไม่จำกัด, ทางเลือก, ของโอกาส, ของประสบการณ์, ออกเดท, ของการผจญภัย, การเดินทาง ฯลฯ., และไม่ใช่วิธีอื่น : การจำกัดและความแห้งแล้งของชีวิตนั้นยิ่งถูกจำกัดและจำกัดมากกว่าคนที่ไม่เป็นโรคออทิสติกส่วนใหญ่ (ซึ่งเป็นอย่างมาก “ได้มาตรฐานและเป็นหุ่นยนต์”).
สำหรับการที่, เป็นสิ่งจำเป็นและจำเป็นที่ผู้ปกครองของคนออทิสติกจะต้องสามารถทำได้ “ได้รับการศึกษาเกี่ยวกับออทิสติก”.
7. อิสรภาพและการทดลองจึงเป็นสิ่งสำคัญ, และความเข้าใจในหลักการเหล่านี้ (ท่ามกลางสิ่งอื่นๆ อีกมากมายที่เราสามารถอธิบายและสาธิตได้อย่างละเอียด) เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสังคมในการเปิดใช้งาน ชีวิตที่ดีขึ้นสำหรับคนออทิสติก : ฟรีมากขึ้น, ยุติธรรมมากขึ้น, เติมเต็มมากขึ้น, มีความเป็นไปได้และโอกาสเท่าๆ กับคนที่ไม่ใช่ออทิสติก, กล่าวคือก “ชีวิตจริง”, สมควรและมีความสุข.
8. สิ่งนี้จะเป็นไปได้ถ้าคนออทิสติกที่สามารถอธิบายสิ่งเหล่านี้ได้ ฟังอย่างตั้งใจ, และหากหน่วยงานของรัฐพยายามและเข้าใจว่าการแก้ไขที่จำเป็นนั้นไม่ถือเป็นการละเมิด : เหล่านี้คือ การแก้ไขที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวม.
พยายามดึงดูดความสนใจ, และอธิบายสิ่งเหล่านี้อย่างน่าเชื่อถือด้วยตัวอย่างและหลักฐาน “จากชีวิตจริง” : นี่คือเป้าหมายเดียวขององค์กรของเรา.